ગોલ્ડન વિન્ડો

નાનકડી મોલી એક નાનકડા સુંદર શહેરમાં રહેતી હતી. તેનું નાનું ઘર પર્વતની નજીક, એક સુંદર નદીના કાંઠે બાંધવામાં આવ્યું છે. તે તેના માતાપિતા માટે એકમાત્ર પુત્રી હતી. તેઓ બહુ શ્રીમંત ન હોવા છતાં, તેઓ ખુશીથી જીવતા હતા.

તેનું ઘર વિશાળ વૃક્ષો અને સુંદર છોડથી ઘેરાયેલું હતું. તે એક જ પથારીવાળું ઘર હતું, જે વૂડ્સનું બનેલું હતું. મોલીને તેનું ઘર બહુ ગમતું નહોતું. તેને લાગ્યું કે ઘર ખૂબ નાનું છે અને બહુ સુઘડ નથી. નાનકડી મોલીને પર્વત ખૂબ જ પસંદ હતો. સીધા અને ઢોળાવવાળા પર્વત પર સોનેરી વિંડોઝવાળા ઘર જેવો એક સુંદર પરંતુ ત્યજી દેવાયેલો કિલ્લો હતો.

હા, ચળકતી સોનેરી બારીઓને કારણે તેને પર્વતની ટોચ પરનું ઘર ગમતું હતું. બારીઓ એટલી સુંદર ચમકતી હતી અને ચમકતી હતી કે નાનકડી મોલી સંપૂર્ણપણે મંત્રમુગ્ધ થઈ ગઈ હતી.

તે ચળકતી સોનેરી બારીઓ માટે પાગલ થઈ ગઈ અને તે તેના ઘરને વધુ ધિક્કારવા લાગી.

જો કે, નાનકડી મોલી ખૂબ જ મીઠી હતી અને તે તેના પરિવારના સંઘર્ષને સમજી શકતી હતી. એટલે એણે ચૂપચાપ બધું સ્વીકારી લીધું. તેમ છતાં તેની ઇચ્છા વધતી જ ગઈ.

વર્ષો વીતી ગયાં અને તે ઝડપથી મોટી થઈ ગઈ. તે ૧૨ વર્ષની થઈ ગઈ અને ખૂબ જ સુંદર રીતે સોનેરી રાજકુમારી જેવી દેખાતી હતી. તે માનતી હતી કે તે સોનાના બારીવાળા ઘરમાં રહેવાનું છે, જૂના લાકડાના મકાનમાં નહીં.

જેમ જેમ તે મોટી થતી ગઈ તેમ તેમ તેની મમ્મીએ તેને તેના ઘરમાં ફરવાની મંજૂરી આપી. તે મોલી માટે રજાઓ હતી અને તેણે તેની મમ્મીને વિનંતી કરી કે તે નદીની નજીકના બગીચામાં ભટકવા માંગે છે. તેની મમ્મી પણ માની ગઈ અને તેને કહ્યું કે આટલે દૂર સુધી ન જવું.

મોલીએ નક્કી કર્યું કે તે પર્વત પર ચડીને સોનેરી બારીઓવાળા ઘરમાં ડોકિયું કરશે.

તેણે સાયકલ લીધી અને પર્વતની ટોચ પર પહોંચવાની દિશામાં તેની યાત્રા શરૂ કરી. તેને પર્વતના ત્યજી દેવાયેલા ઘર તરફના પર્વતમાં એક સાંકડો રસ્તો મળ્યો આટલા સંઘર્ષો સાથે તે પર્વતમાં એક સાંકડો રસ્તો મળ્યો. આટલા સંઘર્ષો સાથે તે પર્વતની ટોચ પર પહોંચી ગઈ.

સૌથી ગંદા ઘરને જોઈને તે ખૂબ જ ચોંકી ગઈ, હકીકતમાં તો અંધારી બારીઓવાળા ક્ષતિગ્રસ્ત કિલ્લાને. તે પોતાના ઘરેથી જે જોતી હતી તે પર્વતમાં નહોતી. હા, પર્વતની ગોદમાંથી એણે જે સોનેરી બારીઓ જોઈ તે ખરેખર તો અંધારી અને ગંદી બારીઓનું પ્રતિબિંબ હતી.

તે ખૂબ જ અસ્વસ્થ હતી અને થોડી વાર શાંતિથી બેસી રહી હતી કારણ કે તેણે શબ્દો ગુમાવ્યા હતા. તેની ઇચ્છા અદશ્ય થઈ ગઈ. અચાનક તેણે પોતાના ઘર સામે જોયું. તેની અંદર એક બારી સોનાની જેમ ચમકી રહી હતી. તેને સમજાયું કે પાણીમાં પરાવર્તિત થતાં સૂર્યનાં કિરણો બારીને ચમકાવે છે.

સાચી વાત તો એ હતી કે તે પોતાના સ્વપ્નના ઘરમાં રહેતી હતી, સુંદર સોનેરી બારીઓવાળા ઘરમાં. તેને આ વાતનો અહેસાસ બહુ મોડો થયો. તેણીએ વર્ષોથી જે સ્વપ્ન જોયું હતું તે હમણાં જ અદૃશ્ય થઈ ગયું.

તો સમજો કે બધી ચમક સોનેરી નથી હોતી!