பெல்ஜியம் நாட்டிற்கு வாழ்த்து

அறத்தினால் வீழ்ந்து விட்டாய்,
  அன்னியன் வலியனாகி
மறத்தினால் வந்து செய்த
  வன்மையைப் பொறுத்தல் செய்வாய்,
முறத்தினால் புலியைத் தாக்கும்
  மொய்வரைக் குறப்பெண் போலத்
திறத்தினான் எளியை யாகிச்
  செய்கையால் உயர்ந்து நின்றாய்!    1

வண்மையால் வீழ்ந்து விட்டாய்!
  வாரிபோற் பகைவன் சேனை
திண்மையோடு அடர்க்கும் போதில்
  சிந்தனை மெலித லின்றி
ஒண்மைசேர் புகழே மேலென்று
  உளத்திலே உறுதி கொண்டாய்,
உண்மைதேர் கோல நாட்டார்
  உரிமையைக் காத்து நின்றாய்.    2

மானத்தால் வீழ்ந்து விட்டாய்!
  மதிப்பிலாப் பகைவர் வேந்தன்
வானத்தாற் பெருமை கொண்ட
  வலிமைதான் உடைய னேனும்.
ஊனத்தால் உள்ள மஞ்சி
  ஒதுங்கிட மனமொவ் வாமல்
ஆசனத்தைச் செய்வோ மென்றே
  அவன்வழி யெதிர்த்து நின்றாய்!    3

வீரத்தால் வீழ்ந்து விட்டாய்!
  மேல்வரை யுருளுங் காலை
ஓரத்தே ஒதுங்கித் தன்னை
  ஒளித்திட மனமொவ் வாமல்
பாரத்தை எளிதாக் கொண்டாய்,
  பாம்பினைப் புழுவே யென்றாய்
நேரத்தே பகைவன் தன்னை
  'நில்'லென முனைந்து நின்றாய்.    4

துணிவினால் வீழ்ந்து விட்டாய்!
  தொகையிலாப் படைக ளோடும்
பிணிவலர் செருக்கி னோடும்
  பெரும்பகை எதிர்த்த போது
பணிவது கருத மாட்டாய்,
  பதுங்குதல் பயனென் றெண்ணாய்
தணிவதை நினைக்க மாட்டாய்,
  'நில்' லெனத் தடுத்தல் செய்தாய்.    5

வெருளுத லறிவென் றெண்ணாய,
  விபத்தையோர் பொருட்டாக் கொள்ளாய்,
சுருளலை வெள்ளம் போலத்
  தொகையிலாப் படைகள் கொண்டே
மருளுறு பகைவர் வேந்தன்
  வலிமையாற் புகுந்த வேளை,
உருளுக தலைகள் மானம்
  ஓங்குகெஎன் றெதிர்த்து நின்றாய்.    6

யாருக்கே பகையென் றாலும்
  யார் மிசை இவன்சென் றாலும்
ஊருக்குள் எல்லை தாண்டி
  உத்திர வெண்ணி டாமல்,
போருக்குக் கோலம் பூண்டு
  புகுந்தவன் செருக்குக் காட்டை
வேருக்கும் இடமில் லாமல்
  வெட்டுவேன் என்று நின்றாய்.    7

வேள்வியில் வீழ்வ தெல்லாம்
  வீரமும் புகழும் மிக்கு
மீள்வதுண்டு டுலகிற் கென்றே
  வேதங்கள் விதிக்கும் என்பர்,
ஆள்வினை செய்யும் போதில்,
  அறத்திலே இளைத்து வீழ்ந்தார்
கேள்வியுண் டுடனே மீளக்
  கிளர்ச்சிகொண் டுயிர்த்து வாழ்தல்.    8

விளக்கொளி மழுங்கிப் போக
  வெயிலொளி தோன்றும் மட்டும்,
களக்கமா ரிருளின் மூழ்குங்
  கனக மாளிகையு முண்டாம்,
அளக்கருந் தீதுற் றாலும்
  அச்சமே யுளத்துக் கொள்ளார்,
துளக்கற ஓங்கி நிற்பர்,
  துயருண்டோ துணிவுள் ளோர்க்கே?    9